چمدان
آغاز داستان
یک صبح روز یکشنبه ماه تیر هوای شهر برلن تیره و خفه کننده بود. آدم از فرط گرما در تخت‌خواب غلت می‌خورد. عرق از تنش می‌جوشید، اما حاضر نمی‌شد که از جایش بلند شود. دود کارخانه‌ها و مه جنگل‌ها که با هم مخلوط می‌شد و ذرات آن که از میان پنجره توی اتاق می‌آمد. مثل این بود که می‌خواست فشاری را که بر تن و جان آدم وارد می‌آورد، سخت‌تر کند. من در آن‌وقت در برلین تحصیل می‌کردم. نیم‌ساعت بود که صاحبخانه چایی مرا روی میز گذارده بود ولی من حال بلند شدن نداشتم. یکی دو مرتبه هم از پشت در گفته بود:
– آقا، از منزل پدرتان پای تلفن شما را می‌خواهند.
ولی من جواب نداده بودم.
درباره کتاب
کتاب چمدان، مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته‌ی بزرگ علوی است که نخستین بار در سال ۱۹۳۴ انتشار یافت. این مجموعه‌ی جذاب، متشکل از هفت داستان کوتاه با عناوین «چمدان»، «قربانی»، «عروس هزارداماد»، «تاریخچه‌ی اتاق من»، «سرباز سربی»، «شیک پوش» و «رقص مرگ» است. بزرگ علوی در این کتاب، به شکلی مدرن به طرح داستان‌ها، شیوه‌ی روایت و درگیری‌های ذهنی کاراکترهای خود پرداخته و اثری در سطح استانداردهای بین‌المللی را خلق کرده است. کتاب چمدان به‌عنوان یکی از اولین نمونه‌های داستان کوتاه در ادبیات ایران، با به تصویر کشیدن هنرمندانه‌ی اعماق ذهن شخصیت‌ها، موفقیت و شکست در عشق، خاطرات آزاردهنده و با ارائه‌ی داستان‌هایی پرپیچ و خم و پایان‌بندی‌هایی غافلگیرکننده، اثری است که بدون تردید، مخاطبین را شگفت‌زده خواهد کرد
