آغاز داستان

سال ۱۸۸۷ برای ما سال پرباری بود و بایگانی من حاوی خلاصه پرونده‌هایی است مربوط به آن سال که بعضی از آن‌ها طبعاً جذاب‌ترند و برخی جاذبه کمتری دارند. در فهرست عناوین مربوط به همان دوازده ماه، می‌توانم به ماجرای پارادول چیمبر (Paradol Chamber) عضو انجمن «فقرای آماتور» اشاره‌کنم که در زیرزمین یک انبار بزرگ مبلمان باشگاه مجللی برپا کرده بود و به حقایق مربوط به غرق کشتی بادبانی سه دکله انگلیسی به نام «سوفی اندرسن (Sophy Anderson)» و به ماجراهای غریب خانواده گرایس پاترسن (Grice Patersons) در جزیره یوفا (Uffa) و سرانجام به قضیه مسمومیت کمبروله (Camberwell). در مورد اخیر بود که اگر خوانندگان به یاد داشته باشند، شرلوک هولمز با کوک‌کردن ساعت مرد مقتول توانست ثابت کند که آن دستگاه زمان‌سنج دوساعتی زودتر هم کوک شده بوده و ازاین‌رو شخص متوفا در فاصله همین دو ساعت بایستی به بستر رفته باشد و این نتیجه‌گیری در حل معما بیشترین اهمیت را داشت. همه این موارد را ای‌بسا من در آینده به رشته تحریر درآورم ولی هیچ‌کدام آن ویژگی‌های غریب ماجرایی که قصد روایتش را در حال حاضر کرده‌ام ندارند.