آغاز داستان

از همه معماهایی که طی سال‌های دوستی و صمیمیت من با آقای شرلوک هولمز حل‌وفصل آن‌ها از او خواسته شد تنها دو مورد بود که من واسطه ارجاع آن بودم: قضیه انگشت شست آقای هدرلی (Victor Hatherly) و قضیه جنون سرهنگ واربرتن (Colonel Warburton)؟

مورد اخیر ممکن است میدان مناسب‌تری برای نمایش توانایی‌های مشاهده‌گر تیزبین و اصیلی چون او باشد، ولی مورد اول به‌قدری از همان ابتدای کار غریب بود و جزئیات حیرت‌انگیزی داشت که تصور می‌کنم شایستگی بیشتری برای ثبت در این دفتر داشته باشد، هرچند که دوست من فرصت زیادی برای استفاده از شیوه‌های استنتاجی و استدلالی خاص خود در حل آن نیافت، شیوه‌هایی که به کمک آن‌ها به آن‌چنان نتایج درخشانی می‌رسید. تصور می‌کنم چگونگی ماجرا بیش از یک‌بار در مطبوعات به چاپ رسیده باشد، ولی مثل همه روایت‌هایی ازاین‌دست، وقتی‌که همه داستان از سر تا ته یکجا به‌صورت نصف ستون مطلب چاپ شده به دست خواننده می‌رسد تأثیر آن بسیار ضعیف‌تر از هنگامی است که حقایق امر آرام‌آرام در برابر چشمان انسان ظاهر شوند و پرده راز با هر کشف تازه قدری بیشتر از پیش کنار رود تا سرانجام همه حقیقت آشکار گردد. در زمانی که ماجرا به وقوع پیوست جزئیات امر تأثیر عمیقی بر من گذاشت، به‌طوری‌که گذشت دو سال هم از شدت تأثیر آن نکاسته است.